17 september 2009

verhaal

Ik heb eindelijk een leuke verhaallijn gevonden voor het verhaal wat ik hier ga neerzetten!
Een paar keer per week komt er een stuk en ik hoop dat jullie het leuk vinden. :)

De hoofdpersoon heet Madison en is een meisje van 14 jaar. Ze woont samen met haar ouders (Leon en Claire) en zus Heather (16 jaar) in een klein plaatsje in Noord-Holland.
Ze zijn eigenlijk een normaal gezin, wat niet echt opvalt bij andere mensen.
Maar dan gebeurt er iets, waardoor vooral het leven van Madison helemaal op z'n kop staat.
Hier komt het eerste stuk!

Dagenlang surf ik al op internet rond, tientallen websites heb ik al gehad, maar het pefecte mobieltje.. nergens te bekennen. Ik begin er langzaam genoeg van te krijgen! Heb ik eindelijk wat geld bij elkaar gespaard en verdiend, kan ik niet eens een mooi mobieltje vinden! En mijn oude, die kan gewoon écht niet meer. Ik loop er gewoon mee voor schut.
Hopeloos klik ik de volgende website weer aan. Ineens valt mijn oog op een mobiel..
Niet zomaar een mobiel, maar vanaf de eerste oogopslag ben ik verliefd! Deze moet ik gewoon hebben! Het is dé gloednieuwste iPhone 3GS! Echt geweldig! Maar de prijs, die bevalt me toch niet. Ik dacht dat ik een fortuin had gespaard, maar dit overtreft echt alles.

"Madi! We gaan eten, kom je?" roept mijn moeder. Met een zucht en een laatste blik op mijn aanstaande klik ik op het kruisje. Snel loop ik naar beneden en schuif aan tafel. "Gadver! Ik ga echt geen spruitjes eten, je wéét dat ik daar een hekel aan heb" brom ik. "We eten wat de pot schaft, Madi!" zegt mijn moeder.

"Noëlle! Wacht!" roep ik. In de verte zie ik Noëlle net aanfietsen, op de plek waar we iedere ochtend afspreken. Weer ben ik te laat, alweer. Het lukt me echt nooit om op tijd te komen.
Ik trap zo hard als ik kan in de richting van Noëlle, die gelukkig op me wacht.
Eindelijk bij haar aangekomen, ben ik helemaal uitgeput. Terwijl ik het liefst zo snel mogelijk over de mobiel wil praten. Helaas, Noëlle is me voor. "Oh, Madi, ik moet je nog zóveel vertellen! Gisteren, toen ik thuis kwam van school, was eindelijk de parfum van Chanel binnen! Ik heb er 2 weken op gewacht! En de parfum ruikt echt zoooo lekker!"
"Wat leuk! Je hebt er zoveel over verteld! Na school wil ik 'm ruiken!" probeer ik zo enthousiast mogelijk te zeggen. Snel grijp ik mijn kans.
"En ik moet jou ook nog iets vertellen!" zeg ik. "Je weet dat ik al tijden op zoek ben naar een nieuwe mobiel, toch?" Noëlle knikt. Ik grijp haar stuur en begin enthousiast over de iPhone te vertellen. Ook Noëlle is overstag! "Na school laat jij ook die mobiel zien, ik mijn parfum, deal?"
Ik knik tevreden. Yes! Ik ga een plan bedenken om 'm in de wacht te slepen.

"Mam, wat komt er vanavond op televisie?"
"De loterij met de quiz erbij"
"Oké, gaan we dat kijken?"
"Goed idee, dat was ik eigenlijk al van plan. Ik ben blij dat je het eens met me eens bent, Madi!" ik knik.

'Ik ben thuis!" schreeuwt Heather vanaf beneden. Met een klap hoor ik de achterdeur dichtslaan. Mijn moeder begint in zichzelf te brommen. Doet ze wel vaker. Schaamtelijk. Heel erg.

"Is het goed als Wendy vanavond langs komt?" vraag ik aan mijn vader.
Hij zit achter zijn computer, en is net zoals gewoonlijk Oost-Indisch doof. Ik heb zo'n vermoeden dat ik dat van hem heb geleerd. Zonder zijn antwoord af te wachten (anders heb ik volgend jaar nog geen antwoord..) loop ik terug naar mijn laptop.

$ Madison. (L) zegt:
Jaaaa, nouja, het is goed. Ook al reageert mijn vader niet. Hoe laat hier?

Binnen no-time heb ik een bericht van Wendy.

- Wendy hartje Cas zegt:
haha, oke ;) 7 uur?

$ Madison. (L) zegt:
Oké, ik moet nu gaan. Tot zo, xxx!

Voordat Wendy iets terug stuurt, sluit ik snel af.

Even later gaat de bel. "Ik doe open" schreeuw ik.
Met een ruk trek ik de deur open, ik zie dat Wendy schrikt. 'Hallo!" roep ik blij.
"Wat ben jij vrolijk, zeg"
Zonder op haar antwoord te reageren, zeg ik "kom binnen" en loop achter haar aan door de gang.

Ik heb alvast een grote bak chips met daarlangs 2 bakken Ben & Jerry ijs neergezet. Te verslavend. Ook de televisie staat al op de goede zender. "Ik had al verteld dat we eigenlijk hadden afgesproken dat we de loterij gingen kijken, toch?"
"Ja, hoor. Vind ik ook niet erg" antwoord Wendy. Aan haar gezicht zie ik dat ze het meent.

"Wendy, je bent er!"
"Ja, hoi Claire!" zegt Wendy enthousiast. Wendy kan goed met mijn ouders en zus opschieten, we kennen elkaar al sinds dat we 3 jaar waren. De eerste week was Wendy vooral mijn prooi. Ik testte op haar alles uit. Of ik haar kon laten wijsmaken dat ik weer eens gelijk had en dat ik beter kon fietsen, waardoor we na school altijd door onze straat gingen racen. Tot grote irritatie van de hele straat. Aangezien ik natuurlijk altijd met piepende banden in de tuin ergens verderop belande. Tja.

"Jullie mogen ook gerust boven wat anders kijken, hoor. We hebben nog genoeg leuke films liggen!" Ik kijk Wendy aan en we lopen naar boven. "Welke wil je zien?" ik stal mijn hele collectie uit. Geen orginele, dat niet. Wendy wijst een leuke, maar vooral komische meidenfilm aan.
Al snel liggen we dubbel van het lachen.

Even later hoor ik mijn ouders en Heather heel hard schreeuwen, gillen en juichen beneden. Wendy kijkt raar op. "Dat gaat altijd zo, ze zijn helemaal knettergek" verklaar ik.
Na een paar minuten ga ik beneden wat chips halen.
"MADI! MADI! WE HEBBEN GEWONNEN!" schreeuwt mijn vader. Ik kijk hem vreemd aan. Waar heeft hij het over?

Over een paar dagen komt het volgende stuk! Graag je mening in een reactie! ;)

2 opmerkingen:

  1. Goed verhaal, wacht al op het volgende stukje :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Niceeeeeeeee :D:D

    Ga maar verder schrijjjjven :D:D

    Kusje

    BeantwoordenVerwijderen